εσπεράντο

Διεθνής βοηθητική γλώσσα. Την επινόησε το 1887 ο Ρώσος γιατρός Λ. Ζάμενχοφ, που γεννήθηκε στη Βαρσοβία. Η ε. χρησιμοποιεί στο λεξιλόγιό της ρίζες λέξεων των ευρωπαϊκών χωρών. Σκοπός της δημιουργίας της τεχνητής αυτής γλώσσας ήταν να γεφυρωθεί το χάσμα της πολυγλωσσίας με την υιοθέτηση μιας γλώσσας κοινής αποδοχής. Από το 1905, κάθε χρόνο, οργανώνονται διεθνή συνέδρια εσπεραντιστών με την πρωτοβουλία του παγκόσμιου συνδέσμου των οπαδών της ε. Στις μέρες μας κυκλοφορεί σημαντικός αριθμός περιοδικών, επιστημονικών και λογοτεχνικών έργων στη γλώσσα αυτή. Πολλά εξάλλου κλασικά κείμενα έχουν μεταφραστεί στη διεθνή αυτή γλώσσα, όπως η Βίβλος, έργα του Σαίξπηρ, του Γκέτε, του Πούσκιν κ.ά. Στην Αθήνα υπάρχουν εσπεραντιστές. Βλ. λ. γλώσσα.

* * *

η

γλωσσ. διεθνής τεχνητή γλώσσα με 16 απλούς γραμματικούς κανόνες και με λεξιλόγιο παρμένο από πολλές γλώσσες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στα ελλ. τού ξεν. όρου esperanto, από το ψευδώνυμο Dr. Esperanto τού Πολωνού ιατρού και γλωσσολόγου L. Zamenhof που τήν επενόησε και τήν προέτεινε το 1887].